Το Σύνδρομο Αντιφωσφολιπιδίων (ΣΑΦ) είναι μια κατάσταση αυτοάνοσης θρομβοφιλίας διαμεσολαβούμενη από αυτοαντισώματα κατευθυνόμενα έναντι πρωτεϊνών του πλάσματος που δεσμεύουν φωσφολιπίδια, κυρίως έναντι της β2 Γλυκοπρωτεΐνης Ι (β2-glycoprotein I, β2GPI)- μίας απολιποπρωτεΐνης του πλάσματος- και της προθρομβίνης (prothrombin, PT). Μία υποομάδα των αντισωμάτων αυτών, αποκαλούμενη “Αντιπηκτικό του Λύκου” (Lupus Anticoagulant, LA), επιμηκύνουν τους χρόνους πήξεως in vitro, κι αυτό δεν διορθώνεται με την προσθήκη φυσιολογικού πλάσματος.
