Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Πάτρικ Μπρούντιν, διευθυντή του Κέντρου Νευροεκφυλιστικής Επιστήμης του βιοϊατρικού Ινστιτούτου Van Andel του Μίσιγκαν, ετοιμάζονται να ξεκινήσουν μεγάλες δοκιμές του MSDC-0160 σε ασθενείς με νόσο Πάρκινσον το 2017, καθώς προκαταρκτική δοκιμή έδειξε ότι είναι ασφαλές, ενώ η χορήγησή του σε πειραματόζωα με νόσο Πάρκινσον είχε ως αποτέλεσμα βελτιωμένη κινητικότητα και πολύ μικρότερη καταστροφή εγκεφαλικών κυττάρων.
«Ελπίζουμε ότι αυτή θα είναι μια στιγμή-ορόσημο για εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν με τη νόσο Πάρκινσον. Όλες οι έως τώρα μελέτες μας σε πειραματόζωα δείχνουν ότι το εν λόγω φάρμακο μπορεί επίσης να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου και στους ανθρώπους», εξηγεί ο Δρ Μπρούντιν.
Αν αυτό όντως συμβεί, τότε θα πρόκειται για την πρώτη θεραπεία που θα «φρενάρει» τη νόσο Πάρκινσον. Η νόσος πλήττει επτά έως δέκα εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί τις επόμενες δεκαετίες, καθώς μεγαλώνει το προσδόκιμο ζωής και η ανθρωπότητα γερνάει ολοένα περισσότερο.
Μέχρι σήμερα οι θεραπείες για τη νόσο Πάρκινσον περιορίζονται στη διαχείριση των συμπτωμάτων της. Ουσιαστικά το βασικό φάρμακο από τη δεκαετία του 1960 παραμένει η λεβοντόπα, που συμπληρώνει την έλλειψη ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. Όμως, σταδιακά η αποτελεσματικότητά της μειώνεται, ενώ έχει και παρενέργειες.
Το MSDC-0160, που λαμβάνεται μια φορά τη μέρα από το στόμα, φαίνεται να επιδρά στην υποκείμενη αιτία της νόσου Πάρκινσον και αφήνει υποσχέσεις ότι μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών, μειώνοντας τις πτώσεις και την έκπτωση των νοητικών λειτουργιών τους.
Το 2012, το φάρμακο άρχισε να αναπτύσσεται για τη θεραπεία του διαβήτη, αλλά κάποια στιγμή δοκιμάσθηκε κατά της νόσου Πάρκινσον. Αυτό ενισχύει την πεποίθηση ορισμένων επιστημόνων ότι η νόσος Πάρκινσον μπορεί να οφείλεται, τουλάχιστον εν μέρει, σε διαταραχές του ενεργειακού μεταβολισμού. Το φάρμακο αποκαθιστά τη δυνατότητα των κυττάρων (και των εγκεφαλικών) να μετατρέπουν τις θρεπτικές ουσίες σε ενέργεια, μειώνοντας τη φλεγμονή και το θάνατο των νευρικών κυττάρων.
Ο διαβήτης και η νόσος Πάρκινσον έχουν πολύ διαφορετικά συμπτώματα, όμως φαίνεται να έχουν κοινούς μηχανισμούς σε μοριακό επίπεδο και έτσι αντιδρούν στο ίδιο φάρμακο. Το MSDC-0160 πρόκειται επίσης να δοκιμασθεί σε ασθενείς με παρεμφερείς νευροεκφυλιστικές παθήσεις, όπως η άνοια με σωμάτια Lewy και η νόσος Αλτσχάιμερ.