Τρείς σπουδαίες φυσιογνωμίες της σύγχρονης ελληνικής τέχνης
Μέσα σε μόλις ένα χρόνο ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός υπέστη τρείς τεράστιες απώλειες. Το 2016 μας έφυγε ο μεγάλος δάσκαλος ο σπουδαίος κολορίστας μας, ο ακαδημαικός Παναγιώτης Τέτσης και μόλις πρίν λίγες μέρες ο εξ ίσου σπουδαίος και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ο δικός μας Πικάσο, ο σεμνός μου φίλος, ο αγαπητός Δημήτρης Μυταράς. Ο καλλιτέχνης που τόσο άδικα στερήθηκε στο τέλος αυτό που τόσο απλόχερα ο ίδιος σκόρπισε γύρω του στην κοινωνία και στον πολιτισμό: το Φώς!
Και τέλος ο μεγάλος μας ‘διεθνής’, ο ανατρεπτικός Γιάννης Κουνέλλης, ο κατ εξοχήν εκπρόσωπος της ‘art povera’ με έργα του να κοσμούν τα μυθικά παλάτια και των πλέον επωνύμων του Χόλυγουντ. Τρείς σπουδαίες φυσιογνωμίες της σύγχρονης ελληνικής τέχνης άφησαν ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον πολιτισμό μας. Ο καθένας τους με μια δική του ιστορία και περπατησιά καλλιέργησαν την αισθητική αντίληψη του τελευταίου μισού του 20ου αιώνα και χάρισαν μόνον τιμή στη χώρα. Δικαίως ο υπουργός Σκουρλέτης τιμά τον έναν με δημόσια ταφή αν και νοιώθω πως αυτό αδικεί τους άλλους…όμως ίσως αυτό να αποτελεί την δικαίωση, την δημόσια συγγνώμη που όφειλε η χώρα στον Μυταρά αφού τόσο άδικα τον απέπεμψε η Ακαδημία Αθηνών επειδή ήταν…τυφλός!!
Παναγιώτης ΤΕΤΣΗΣ (1925 – 2016)
Με καταγωγή από την Υδρα ο Τέτσης σπούδασε στην αρχή νομικά μετά πήρε μαθήματα ζωγραφικής από τον Πικιώνη και τον Γκίκα και συνέχισε στην ΑΣΚΤ υπό τους Μπισκίνη, Μαθιόπουλο και Παρθένη. Με υποτροφία συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι όπου έμαθε την χαλκογραφία.
Επί μια εικοσαετία περίπου δίδαξε στη σχολή Βακαλό και για 15 χρόνια (1976-1991) διετέλεσε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και Πρύτανης. Το 1993 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Με πάμπολλες εκθέσεις στο ενεργητικό του, χάρισε ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του (περι τα 200 έργα) στην Εθνική Πινακοθήκη.
Δημήτρης ΜΥΤΑΡΑΣ(1934 – 2017)
Ο Δημήτρης Μυταράς ήταν από τους πλέον αναγνωρίσιμους και αναγνωρισμένους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους. Διεθνώς καταξιωμένος και καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ με δασκάλους του τον Γιάννη Μόραλη και τον μόλις για ένα χρόνο καθηγητή μεγάλο ζωγράφο Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε σπουδές στην ‘Ecole Superieure des Arts Decoratifs’ και στη ‘Metiers d’Art’ στο Παρίσι με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Το 1975 εκλέχθηκε καθηγητής της ΑΣΚΤ. To Μάρτιο του 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Η Ακαδημία τον διέγραψε από την επετηρίδα της διότι ‘μετά από ασθένεια έμεινε τυφλός’. ‘Χωρίς τον Μυταρά στην ιστορία της ελληνική τέχνης, η τέχνη μένει φτωχή’ είπε κάποτε η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα.
Γιάννης ΚΟΥΝΕΛΛΗΣ (1936 – 2017)
Γεννήθηκε στον Πειραιά και από 20 ετών ζούσε στην Ρώμη ενώ επισκεπτόταν συχνά της Ελλάδα. Απορρίφθηκε από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και έτσι το 1956 εγκαταστάθηκε στη Ρώμη όπου σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών. Διετέλεσε καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντίσελντορφ. Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60 ο Kουνέλλης εμφανίστηκε στον χώρο της σύγχρονης τέχνης με ένα ιδιότυπο, ένα πολύ προσωπικό πλαστικό λεξιλόγιο που αρχικά προέβαλε ως κωδικοποιημένη γραφή, υπό τη μορφή γραμμάτων και εξισώσεων, και κατέληξε στη συνέχεια στη δημιουργία εικόνων αποτελούμενων στο πιο πρόσφατο βιομηχανικό-αστικό παρελθόν.
Ο Κουνέλλης έχει ασκήσει και ασκεί τεράστια επιρροή στη ελληνική και την ευρωπαϊκή ζωγραφική και το όνομά του είναι πλέον ανάμεσα σε αυτά των σημαντικότερων εκπροσώπων των σύγχρονων ρευμάτων στην διεθνή τέχνη της ζωγραφικής.
Το 2005 το Α.Π.Θ. τον τίμησε με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών για το σπουδαίο εικαστικό έργο του, τη διεθνή του παρουσία και τη θέση του μεταξύ των σημαντικότερων προσωπικοτήτων του μοντερνισμού.
